Vandaag gebruikte ik het woord ‘alleenzaamheid’ weer eens in een tekst. Ik verzon het jaren geleden en vergeet steeds weer dat het geen bestaand woord is. Een vriendin las het en vertelde me hoe mooi ze het vond. Dat heeft eerder niemand gezegd.

Misschien zijn mensen nu anders alleen of eenzaam dan een maand geleden en moet daar een nieuw woord voor bedacht worden. Het woord ‘huidhonger’ wordt tegenwoordig weer meer gebruikt, maar dat bestond al.

Er zijn ook mensen die het juist geweldig vinden dat -bijvoorbeeld- hun stad leeg is. Die voelen misschien juichstilte.

Weet jij nog een mooi (nieuw of bestaand) woord voor de ervaring waar we nu met z’n allen in zitten?