Vandaag zag ik op de site van de vogelbescherming dat ergens een uil een eerste ei gelegd heeft. Over een paar weken begint ‘beleefdelente’ weer, waar je online verschillende vogels kunt volgen tijdens het uitbroeden en grootbrengen van hun jongen. Bij het scrollen door Facebook, zag ik verschillende voorjaarsschoonmaakposts langskomen die te maken hebben met opruimen en het afschuwelijke modewoord ‘ontspullen’.

Het is weer bijna lente. En er is niks mis met zo nu en dan eens nadenken over alle zooi die je in huis hebt. Vooral de spullen die je bewaart uit sentiment, en de spullen die je bewaart voor ‘komt misschien nog eens van pas’. Je weet wel, van die spullen die je dan na jaren toch maar eens weggooit, om ze een week later ECHT nodig te hebben.
Vallen ‘spullen’ onder materialen?
Materialen moet je natuurlijk nooit weggooien, tenzij je ze alleen maar bewaart met de smoes er eens iets van of mee te maken, maar dat stiekem helemaal niet van plan bent. Geef ze dan weg aan een kunstenaar of knutselaar. Sommige spullen worden vanzelf materialen, als je ze maar lang genoeg bewaart om zodanig te verouderen dat ze onbruikbaar zijn.
Je kunt die spullen ook zo lang bewaren, dat ze rijp zijn voor het museum.

Je kunt ook van al die spullen die je eigenlijk alleen maar bewaart omdat er een herinnering aan zit die je niet kwijt wil raken, een foto maken.
En die foto’s laat je dan afdrukken. Vervolgens maak je er een fotoboek van met als titel: ‘Het museum van mijn sentimenten’.

Je zet dat museumfotoboek op een plank en jij bepaalt of je het wel of niet tevoorschijn haalt. Het is niet zo opdringerig als andere spullen, die in donkere laden liggen te wachten tot je er -op zoek naar heel iets anders- per ongeluk licht op laat vallen en ze je onverhoeds bespringen met hun verhalen.