…. voor een ijsje. Het kan, tot en met 10 februari bij Marres. Kunstenaar Pavel Balta (Moldavië, 1993) staat met een ijscokar in de huidige tentoonstelling ‘Currents #6, Good Intentions.’

Aan de wand achter zijn ijscokar zijn van onder tot boven planken bevestigd met gaten erin, meterslange houders voor tientallen ijscohoorns. Gemaakt in keramiek; de tentoonstelling duurt te lang voor temperatuurgevoelige ijsjes. Pavel maakte elk ijsje zelf, gevuld met symboliek uit zijn cultuur en invloeden van het kapitalisme van de westerse cultuur die hij recentelijk leerde kennen. Eén van de dingen die Pavel opviel toen hij in Hasselt de kunstacademie ging volgen, was het -vanuit zijn perspectief- verbijsterende gemak waarmee westerse mensen hun integriteit opzij schoven om iets ‘gratis’ te krijgen. Het consumentarisme, de koopjesgekte, de hebberigheid.

Vanuit zijn meer conservatieve en christelijke thuisland, werd het verschil tussen daar en hier de basis voor de performance ‘Ice Cream Man’. Wat nu als je niet een prijs op de kunstwerken plakt, maar de mensen een contract laat tekenen waarbij ze in plaats van euro’s, hun ziel aan de kunstenaar overmaken in ruil voor een uniek, exclusief, handgemaakt keramieken ijsje?

Je mag ook nog zelf kiezen voor welk ijsje je graag je ziel inlevert. Echt: zet je handtekening op het contract (in tweevoud) en een minuut later loop je met een klein kunstwerkje naar buiten*. Voor nul euro. En toch.. Zou jij het doen? Is het zo luchtig? En waarom dan wel of niet? Ik hoop niet dat de ouders me het kwalijk zullen nemen, maar de stagiairs die ik vandaag begeleidde, hebben allemaal een ijsje mee naar huis genomen. Pavel hebbe hun ziel. Alles voor de kunsten, nietwaar?

In Currents #6, Good Intentions, wordt vanuit het perspectief van zeventien net afgestudeerde kunstenaars uit alle windrichtingen en achtergronden, gekeken naar de wereld waar we nu, in 2019, in leven.

Nasrin Tork (Iran, 1989) verbaast zich over hoe we hier in speciaalzaken peperdure kastanjepuree kopen, terwijl we de kastanjes waar die puree van gemaakt wordt, massaal voorbij lopen als ze voor het oprapen op de grond liggen in parken, langs wegen en in bossen. Nimrod Karmi (Israel, 1987) reageert op het werk van zijn beroemde vader, architect van o.a. het parlementsgebouw in Israël, met op het eerste oog kinderlijk aandoende tekeningen en zijn eigen amorfe en met glittters overstrooide vormen van zijn idee van Israël. Dit werk is slechts door twee wanden zonder deuren gescheiden van het werk van Susanne Khalil Yusef (Palestina, 1984), waarin onder anderen een in Tilburg handgemaakt tapijt te zien is. Dit tapijt is een geknoopte replica van Harpy, een drone die gebruikt wordt door het Israëlische leger. Het leger waar Nimrod Karmi drie jaar verplicht aan deelnam.

‘Currents#6, Good Intentions’, geeft de bezoeker een crash-course in de wereld van de ‘jeugd van tegenwoordig’. Globalisering, veranderende normen en waarden door internet en het versplinteren van religieus houvast, maar ook het westerse koloniale verleden en andere weggemoffelde delen van de geschiedenis worden aangeraakt en aangekaart.

De drie jonge curatoren, Marian Cousijn, Anne Ruygt en Bertan Selim, hebben aan de hand van beeldende kunst een heel groot deel van de wereld anno 2019 samen weten te brengen in Marres.

Een dikke aanrader voor iedereen die er wel aan aan toe is de gevestigde orde eens van andere kanten te gaan bekijken.

*Het ‘gratis’ ijsje is alleen verkrijgbaar als de Ice Cream Man zelf aanwezig is. Laatste kans is 10 februari! Informeer voor exacte tijden bij de balie van Marres.