Auteur: Hanneke van Dongen
-
Censuur onder de gordel.
Ooit was er Skype. Geert Wilders begon net aan zijn politieke carrière en een aantal mensen maakte zich daar zorgen over. Er werd een pagina aangemaakt, bedoeld om moslims en niet-moslims met elkaar in gesprek te laten gaan. In no time hadden we 24/7 moderators nodig om de vuiligheid op te ruimen die moslimbange mensen […]
-
Destroy my face vernietigt vooral de dialoog.
Okee. Er is een fototentoonstelling onder de noemer ‘“the best of times, the worst of times”. Er zijn heel veel mensen die het meer dan zat zijn dat er niet serieus en vanuit gelijkwaardigheid naar hen geluisterd wordt.Er is een tegenbeweging die bang is dat verworven privileges gevaar lopen.Er is een beweging die het begrip […]
-
Kreeft
Telefoon. Via WhatsApp: een videogesprek. Bijna druk ik weg: ik heb de hele dag ongewassen in mijn joggingbroek en versleten vest aan het toetsenbord vastgekleefd gezeten. Maar het is mijn zoon, die schrikt eerder van me als ik er thuis keurig bij zit. Ik druk op de groene knop, verwacht zijn krullenbol en zie een […]
-
Poëzieweek #7
Ai, is die week nu alweer om? Nu wil ik natuurlijk het allermooiste gedicht ooit plaatsen, maar wat maakt een gedicht tot het allermooiste ooit? Laat ik het anders doen. Ik kies een gedicht van één van mijn allerliefste vrienden. En dan natuurlijk het gedicht over het dorp waar ik opgroeide, en waar hij vaak […]
-
Poëzieweek #6
Op de middelbare school moest ik eens voor straf een gedicht uit mijn hoofd leren, bij Nederlands. En het voor de hele klas voordragen. Het gedicht is mijn hoofd nooit meer uitgegaan en kwam me later regelmatig nog van pas. Zoals toen ik in het theater werkte: soundchecken is echt veel lolliger als je in […]
-
Poëzieweek #5
Vandaag een gedicht van Tjitske Jansen. Na Marente de Moor was zij de Echte Schrijver die mij het vertrouwen gaf dat ik niet de enige ben die zo nu en dan overvallen wordt door vreselijke twijfel. En dat daar maar één remedie tegen is: blijven schrijven! Ik volg haar advies dan maar braaf op. Want […]
-
Poëzieweek #4
Er zijn nogal wat mensen, steeds meer geloof ik, die zeker denken te weten dat de wereld beter af is zonder mensen. Ecologisch gezien kan ik dat wel volgen, beamen zelfs. Maar poëtisch gezien (en voor alle andere kunstvormen geldt hetzelfde) heeft de wereld dan wel een probleem. Hoe weet de natuur hoe wonderschoon zij […]
-
Poëzieweek #3
Omdat het zaterdag is en omdat Menno Wigman gelukkig niet als overmoedige puber in een gracht lazerde, maar evengoed te jong stierf. Gisteren een jaar geleden, nog een reden om hem even boven te halen. Tot de bodem Een kroeg bezoeken en naar glazen grijpen, je geest, een luchtballon, van zandzakken bevrijden,steeds hoger stijgen en blijmoedig […]
-
Poëzieweek #2
Op zoek naar een gedicht kwam ik een artikel tegen over influencers. Daarin wordt ook verteld dat er tegenwoordig nogal wat doden vallen door ‘selficide’: dood door ongelukken bij het maken van een selfie. Zoals een jonge vrouw die tussen een paar rotsen vast kwam te zitten en stierf door bevriezing. In het artikel worden […]
-
Gedichtendag
De laatste donderdag van januari: de aftrap van de poëzieweek. Nu had ik jullie natuurlijk graag een eigen gedicht laten lezen, maar dan had ik er wel een moeten schrijven. Voor zolang dat niet lukt: tijdens de poëzieweek een paar gedichten waarvan ik tijdens het lezen steeds dacht: ‘Wat prachtig. Kon ik dat ook maar […]